Hoewel ik meestal maagreuma krijg van academisch genderprietpraat, vroeg ik Tim beleefd naar zijn onderzoek. Tim had zich op aanraden van zijn docent van achter laten nemen in naam van de Wetenschap om vervolgens zinnige dingen te kunnen zeggen over homoseksualiteit.
Het ex-vriendje van mijn buurman heet Tim, hij is 22 jaar en hij is de eerste antropologiestudent op aarde die aan kontseks deed voor zijn masterscriptie. Toen ik hem ontmoette in het huisje van mijn buurman, had Tim zichzelf omringd met academische homoliteratuur, waaronder Gender Trouble van Judith Butler, de Lady GaGa van de genderstudies.
barcelona
Voor zijn onderzoek reisde Tim vorige zomer af naar Barcelona, waar hij drie maanden lang het gedrag van mannen- en vrouwtjeshomo’s in de gay uitgaansscène analyseerde. Hij gebruikte daarbij de gendertheorie van Butler, die ervan uitgaat dat je geslacht al vanaf je geboorte een in de maatschappij ingebakken heterogedrag veronderstelt. Een simpel voorbeeld: heb je een kutje dan mag je een jurkje dragen en seks hebben met mannen. Heb je een piemel dan mag dat eigenlijk niet van de maatschappij. Homo’s zitten tussen de wal en het schip. Ook al hebben ze een piemel, ze doen er andere dingen mee dan heteromannen. Volgens Butler zit je dan in de genderproblemen, omdat je je niet kan verhouden tot de heersende heteronorm.
Tim onderzocht hoe homo’s omgaan met deze problematiek. In Barcelona.
masculino’s en reina’s
Voor zijn onderzoek leefde Tim als een vampier. Overdag deed hij niet bijzonder veel, maar ’s nachts ging hij los op Rihanna in de nichtenclubs om zo in de gayscène te infiltreren. Nachtenlang danste hij met lokale homo’s, lachte met ze en vroeg hen ondertussen het hemd van hun lijf - in het totaal interviewde Tim 60 jonge homo’s. Al snel maakte hij een scheiding tussen de stoere gespierde homo’s die hij Masculino’s noemde en Reina’s. Dit was een groepje jonge travestieten die op hakken drankjes ronselden van mannen en zich gedroegen als meedogenloze diva’s. Maar niemand wist dat deze blonde jongen iedereen stiekem kapot analyseerde. Tim mocht aan zijn onderzoeksubjecten niet vertellen dat hij een onderzoeker was. Dat is een gouden regel in de antropologie. Dat zou een afstand tussen hem en zijn onderzoeksobjecten creëren en het onderzoek dus belemmeren.
Dat kwelde hem, vooral toen de contacten persoonlijker werden en hij avances van de hand wees. Hij vroeg zijn leraar per mail om advies. De docent vertelde Tim dat hij niet perse afstandelijk hoefde te zijn. Hij kon zelfs op flirts ingaan als het onderzoek erbij gebaat was. ‘Mits hij het veilig deed’, zo luidde de tekst in de mail.
Tim volgde zijn advies op.
met de billen bloot
Bij een Spaanse jonge god, die niet anders kon heten dan Juan, ging Tim met de billen bloot. Juan was een donkerharige biologiestudent met stoppelbaard en vlammende seksogen en zat nog in de kast. Na de eerste ontmoeting ging Tim met hem mee naar huis. Daar hadden de twee seks en Tim maakte stiekem aantekeningen over hoe Juan zijn mannelijkheid toonde in bed door bijvoorbeeld met zijn piemel te prikken tegen Tims achterste. Een tweede keer probeerde Tim expres de rollen om te draaien. Hij drukte Juan naar beneden, zodat hij bovenop lag. Juan draaide Tim weer op zijn buik. Ook een derde keer mocht Tim niet de leiding nemen, ook al beloofde Juan van wel. Niet omdat het hem niet lekker leek, maar omdat Juan het een brug te ver vond. Juan was een ‘mannetje’ en nam Tim. Het waren onuitgesproken regels.
Wie nu denkt dat Tim een op studiefinanciering leunende viespeuk is die van zijn hobby een scriptie maakte, zit er naast. Tim zocht de grenzen op om aan te tonen dat homo’s continue, zoals Butler beschreef in Gender Trouble, worstelen met hun seksuele identiteit in relatie tot de heteronorm. Bij zijn Spaanse subjecten herkende Tim dat de opgepompte Masculino’s hun homo-identiteit het liefst ontkennen, ze gedroegen zich overdreven mannelijk. De Reina’s vertoonden juist express afwijkend gedrag en schreeuwden van de daken dat ze vrouwelijk waren.
Juan was een belangrijk voorbeeld van ‘gender trouble’ in zijn scriptie. Tim beschreef in een hoofdstuk dat compleet aan het seksavontuur is gewijd, dat Juan zich liever niet identificeerde met homo’s en zich niet liet nemen, omdat hij dat associeerde met vrouwelijkheid. Dat wilde hij niet zijn, omdat hij dat als inferieur bestempelde.
Dat verhult een probleem volgens Tim: Als je het essentialistisch bekijkt, gaat het ‘homo zijn’ alleen maar om ‘andere seks’. Maar het veronderstelt ook een ander, vaak vrouwelijk, gedrag dat haaks staat op de heteronorm en dus niet ‘hoort’.
Tim concludeert dat mannenliefde niet alleen problematisch is voor hetero’s. Ook homo’s worstelen met de acceptatie van hun anders zijn.
Tim vindt met volle overgave dat homo’s beter moeten nadenken over wie ze zijn en dat ze moeten loskomen van het hele manvrouwdenken.
Dat hij voor deze boodschap zijn eigen kont in de strijd gooide als academische onderzoeksgereedschap is bijzaak; Tim heeft zijn billen vooral ingezet om de wereld een beetje bewuster te maken.
Dit item werd eerder gepubliceerd op een van de vorige Dorst weblogs.