uruzgan

 De Nederlanders hebben op 1 augustus 2010 hun taken in Uruzgan overgedragen aan de Amerikanen. In de vier jaar tijd dat Nederland in Uruzgan zat heb ik veel zien veranderen, maar veiliger is het er niet op geworden: nog steeds worden militairen regelmatig onder vuur genomen door de Talibaan. Ook zijn er zelfmoordaanslagen, en liggen de wegen vol met bermbommen.

Maar ik zag ook kleine tekenen van hoop. Tientallen hulporganisaties zijn in Uruzgan neergestreken. Er is asfalt aangelegd. En in de dorpen waar de meeste mensen wonen is het sinds kort mogelijk om zonder militaire beveiliging rond te lopen. Dat is goed nieuws voor de reiziger die Zuid-Afghanistan met eigen ogen wil zien. U hoeft niet langer toestemming te krijgen van het ministerie van Defensie om Uruzgan te bezoeken. Dankzij een commerciële luchtvaartmaatschappij die een verbinding onderhoudt tussen Kabul en Uruzgan heeft u niets meer nodig dan lef en een reisgids.

The fighting season: begint meestal na de papaver-oogst. Circa negentig procent van de opium komt uit Afghanistan. Het is hele klus de papaverbollen open te snijden, het sap door middel van kleine inkepingen in de bol af te tappen en te laten drogen. Iedereen helpt mee, ook de Talibaan. In mei/juni is de oogst binnen en heeft de Talibaan weer de handen vrij voor terreuractiviteiten. Het geld van de drugssmokkel stelt de Talibaan bovendien in staat om weer genoeg mensen om te kopen om mee te vechten en om voldoende munitie in te slaan.

The winter season: Afghanistan kent een landklimaat. In de zomer klimt de temperatuur naar 45 graden, maar ’s winters kan vooral het noorden bitterkoud zijn. Temperaturen van -20 zijn geen uitzondering. In Uruzgan regent het vooral in de winter. De zandwegen veranderen in onbegaanbare modderpaden, en de landingsbaan van Tarin Kowt – de hoofdstad van Uruzgan – is regelmatig afgesloten voor vliegverkeer.

The dry season: Loopt van februari tot mei. Het is daarom sterk aan te bevelen om Uruzgan vóór de oogst te bezoeken. Bovendien bieden de in bloei staande papavervelden een zee aan roze, paarse en witte kleuren om nooit te vergeten. Voor de oogst is er relatief weinig Talibaan-activiteit. Temperaturen variëren tussen de 20 en 30 graden. 

In de jaren ‘60 was het heel normaal om naar Afghanistan te reizen. Er was zelfs een busverbinding naar Kabul. De zogeheten Magic Bus vertrok van de Dam in Amsterdam. Dertig jaar oorlog in Afghanistan heeft deze route onmogelijk gemaakt. Maar reizen naar Uruzgan wordt wel steeds makkelijker. Er zijn verschillende maatschappijen die naar Kabul vliegen. Meest gebruikte route is tegenwoordig om eerst naar Frankfurt te vliegen, en aldaar een directe vlucht naar Kabul te nemen. Ook is het mogelijk om naar Dubai of New Delhi te vliegen, en daar over te stappen op een vliegtuig met Kabul als eindbestemming.
Reizen over de weg wordt zoveel mogelijk afgeraden. Niet alleen liggen er op veel plekken bermbommen, ook moet u rekening houden met hinderlagen of ontvoeringen. Om Uruzgan te bereiken, kunt u het beste gebruik maken van de binnenlandse vlucht. Deze wordt verzorgd door de maatschappij KamAir en vliegt maandag en woensdag heen en terug van Kabul naar Tarin Kowt. Een retourticket kost 250 dollar. 

Wegens de slechte veiligheidssituatie zijn alle toeristische attracties in Uruzgan nog steeds niet volledig in kaart gebracht. Dat is jammer, want het gebied heeft veel te bieden. Het stadje Tarin Kowt (50.000 inwoners) zal hoe dan ook het beginpunt vormen van uw reis. Hier landt het vliegtuig uit Kabul. Het is een slaperig en sterk bevuild provinciestadje waar u hooguit twee dagen kunt doorbrengen. Hoogtepunt is zonder twijfel de bazaar. U treft hier een mengeling van fruitverkopers en wapenhandelaars. Let vooral op de kledingwinkels, waar men schitterende handgeweven tapijten en sjaals verkoopt. Sinds het verdrijven van de Talibaan uit de stad is de handel sterk toegenomen. Ook ziet u winkels die voorheen onbestaanbaar waren: let in dit verband op de Afghaan die dameslingerie verkoopt. Rondom de bazaar treft u verschillende eettentjes die eenvoudige maaltijden met rijst, spinazie en bottige kip aanbieden.

De bergen ten zuiden van Tarin Kowt liggen volgens recent Amerikaans onderzoek vol met waardevolle mineralen. Zorg wel voor degelijk vervoer, want het terrein is zo goed als onbegaanbaar. Ten westen van Tarin Kowt ligt Deh Rawood. De route daar naar toe gaat eerst door een oogverblindend groene vallei vol boomgaarden waar de rijpe vruchten aan de takken hangen. Kijkt u vooral eens naar de duizenden meters hoge bergen om u heen: dit zijn uitlopers van de Himalaya. De route vervolgt door de Tangi-vallei, dat nogal eens wordt geteisterd door de Talibaan. Let hier dus goed op.

Als u de vallei verlaat, treft u een markante heuvel aan, die door de Nederlandse militairen Alexander Hill wordt genoemd. In 330 v. Ch. trok Alexander de Grote door Afghanistan. De restanten van het fort dat hij in Uruzgan bouwde zijn nog steeds te zien. In tegenstelling tot het Nederlandse leger ging het Alexander’s krijgsmacht makkelijk af in Uruzgan. De antieke bronnen vermelden niets over gevechten in Uruzgan.

Dit is een groot probleem in Uruzgan. Hotels of hostels zijn er niet. Een veilige slaapplek bieden de militaire legerkampen, maar u moet wel een duidelijk reisdoel hebben willen ze u daar toelaten. Een alternatief bieden de ngo’s. Als westerling bent u vaak zeer welkom bij lokale Afghaanse ngo’s. Mocht u langer in het gebied verblijven, zorg dan dat u contacten legt met de lokale bevolking. Volgens hun erecode, de Pashtunwali, zijn ze verplicht alle vreemdelingen van onderdak te voorzien. Op deze wijze krijgt u bovendien een unieke inkijk in de Afghaanse cultuur. 

Valt sterk af te raden. Mocht u het toch willen wagen, reis dan altijd in gepaste kledij (burka). 

Afghanistan behoort tot de top 10 meest onveilige landen op aarde. De VPRO neemt dan ook geen enkele verantwoordelijkheid als u na het lezen van deze reisgids zou besluiten af te reizen naar dit land. Een standaard reisverzekering is niet of slechts partieel van toepassing op Afghanistan. Sluit daarom altijd een molestverzekering af als u naar Uruzgan gaat. Een dergelijke oorlogsverzekering kost u zo’n 100 euro per dag.

Dit item werd eerder gepubliceerd op een van de vorige Dorst weblogs.