Het was een drukke week voor minister van Defensie Ruben Brekelmans. De Amerikaanse president Donald Trump belde met zijn Russische ambtgenoot Poetin. Staat de EU buitenspel in de ontwikkelingen rond de oorlog in Oekraine? En op welke manier landen de acties van Trump eigenlijk bij de Europese NAVO-partners? Minister Brekelmans was de afgelopen dagen in München op de jaarlijkse Veiligheidsconferentie. De ontwikkelingen rond de oorlog in Oekraine waren daar een hoofdonderwerp. Rechtstreeks uit München schuift de minister aan bij Buitenhof. 

De Oekraïense president Zelensky deed een oproep om een Europees leger te vormen en dat het tijd was om te kiezen: wordt het Brussel of Moskou. ‘Dat is de harde realiteit’, volgens Brekelmans. ‘Het is aan Europese landen om nu in actie te komen’ om invulling te geven aan ‘robuuste veiligheidsgaranties die voor Oekraïne nodig zijn voor hun langdurige vrede’. Op de veiligheidstop in München bleek ook dat Europa naar de zijlijn is geschoven door speciaal gezant Keith Kellogg: volgende week starten in Saudi-Arabië gesprekken tussen de VS, Rusland en Oekraïne. Ook dat ‘is de harde realiteit’, stelt de defensieminister. ‘De Amerikanen zijn heel zakelijk en transactioneel’, militair heeft Europa weinig te zeggen en 'dan heb je ook geen plek aan tafel’. ‘En dat is nu de opgave en het huiswerk voor alle Europese landen'. Welk materieel Nederland beschikbaar heeft, bespreekt de minister niet aan de Buitenhof-tafel, want Poetin kijkt mee. Van belang is wat ‘we committeren aan Oekraïne en wat er nodig is om de rest van Europa en de NAVO veilig te houden’. ‘Wij als Nederland zijn één puzzelstukje van een hele grote puzzel daarin’. 

Dat de Amerikanen Europa buitenspel zetten, is volgens Brekelmans 'een reflectie van het feit dat Poetin er beter voor staat dan Zelensky'. Het is van belang dat Oekraïne er sterker voor komt te staan ‘om te voorkomen dat er nog meer concessies gedaan moeten worden’. 

Volgens de defensieminister is er 'meer militaire slagkracht en een sterke economie' nodig om Europese waarden als vrijheid, democratie en veiligheid te beschermen. 'Het is een cruciaal jaar’, stelt hij aan het einde van het gesprek.

Lees meer:

• Munich Security Conference op Youtube

En dichteres Lieke Marsman is ongeneeslijk ziek, maar weigert zich daarbij neer te leggen. Naast het zoeken naar behandelingen die mogelijk haar leven verlengen vindt ze hoop bij goddelijk en buitenaards leven. Hierover schreef ze het boek ‘Op een andere planeet kunnen ze me redden’, dat deze week de bestsellerslijst binnen stormde.  

'Het was best een bevalling. Deels gaat het over mijn ziekte en alles wat daarbij komt kijken’. Ze vond het proces rondom de diagnose en daarna ‘vrij rommelig’ en kreeg ‘het gevoel dat mijn artsen heel snel de handdoek in de ring gooiden.’ Dat terwijl zij juist dacht aan het verkennen van experimentele behandelmethoden. Maar stelt ze ook: 'Het feit dat ik hier zeven jaar nadat ik gediagnosticeerd ben nog zit, is volledig te danken aan de artsen.’ ‘Ik vond het wel heel zwaar'. ‘Niet in de fysieke zin, want ik vond mijn arm laten amputeren eigenlijk fysiek gezien een eitje’.  

De afgelopen jaren is Marsman door verschillende perioden van rouw heen gegaan. Toen ze ‘in het allerdiepste dal zat’ kreeg ze het gevoel ‘dat er een soort goddelijke kracht’ bij haar was. Lieke Marsman put ook hoop uit buitenaards leven, een ‘valide uitgangspunt’ wanneer iemand zo lang ‘onder heftige stress staat’. Marsman draagt haar boek op aan haar vrienden. Toch schrijft ze dat eenzaamheid verpletterend kan zijn: 'Je kan heel goed eenzaam zijn in het bijzijn van je vrienden'. Tot ze sterft wil ze een ‘oproep tot leven zijn’, naar Sartre, haar favoriete filosoof.