In het essay 'Braakman en ik' gaat Maria Barnas op zoek naar het werk en het leven van Cees Braakman (1917-1995). Braakman was van 1945 tot 1978 hoofd van het designteam van de Nederlandse meubelfabriek UMS Pastoe en gaf vorm aan de naoorlogse behoefte aan vernieuwing. Barnas ziet een persoonlijkheid wringen in zijn meubels. 'Het is alsof Braakman mij met zijn meubels iets probeert te vertellen. Maar ik versta hem niet goed.' Wim Brands praat met Maria Barnas n.a.v. het essay.