Soap rond het Poch-archief krijgt steeds curieuzere trekjes
Wat is er over van de nieuwe bestuurscultuur die het kabinet-Rutte beloofde na de pijnlijke episodes in het Toeslagenschandaal? Hoe staat het met de transparantie van de overheid? Deze week bleek dat minister Hugo de Jonge zware druk heeft uitgeoefend op ambtenaren van het ministerie van VWS om zijn corona-appjes niet te openbaren. Op het ministerie van Justitie en Veiligheid lijkt iets soortgelijks aan de hand, naar aanleiding van de kwestie-Poch.
Duizenden documenten uit het archief over de zaak van de oud-Transavia-piloot blijven op last van minister Yesilgöz geheim, ondanks de stellige belofte van haar voorganger Grapperhaus om het archief ter beschikking te stellen aan de Tweede Kamer.
Met name Sjoerd Sjoerdsma (D66) en Michiel van Nispen (SP) weigeren daar genoegen mee te nemen. Zij vroegen daarom de ambtelijke adviesnota’s op die de basis vormen voor ministeriële besluiten. Wat blijkt? De eigen ambtenaren van Yesilgöz vonden dat het archief best – vertrouwelijk – ter inzage kon worden gegeven. Het was zelfs al uitgebreid beoordeeld en deels zwartgelakt. Maar twee dagen na dit advies nam de minister plotseling een besluit dat hier volledig haaks op staat.
De reden: er was een ‘dringend signaal’ binnengekomen. Een signaal van de politie. Meer wil Yesilgöz er niet over kwijt. Wat betekent dit? Moeten Kamerleden zich hierbij neerleggen? Of worden zij met een kluitje in het riet gestuurd? Argos ging te rade bij kenners van de materie.
