Argos over de dood van de 28-jarige Nederlandse Marokkaan Mohammed El Fidaoui uit Leiden in een politiecel in de Marokkaanse havenstad Tanger in oktober 1996. Hij ging naar Marokko om de verjaardag van zijn dochtertje te vieren. Volgens getuigen zou Mohammed door politiemensen zijn doodgemarteld, omdat hij weigerde hen geld te geven [hij had zestigduizend gulden op zak om een huis voor zijn ex-vrouw te kopen]. Volgens de overheid was Mohammed overleden door gebruik van XTC. Omdat de vader deze lezing niet geloofde, liet hij zijn zoon opgraven en vroeg hij een tweede autopsie aan in Casablanca. Hieruit bleek dat de zoon door geweld om het leven is gekomen. De zaak kreeg veel aandacht in de Marokkaanse pers en van mensenrechtenorganisatie Amnesty International. Hoewel de Nederlandse overheid beloofde de zaak actief te volgen, is zij deze belofte niet nagekomen.
De reportage bevat vraaggesprekken hierover met:
- de vader van Mohammed (met vertaling);
- de ex-vrouw van Mohammed, die een brief aan minister Van Mierlo van Buitenlandse Zaken schreef;
- de hoofdredacteur van het Marokkaanse weekblad 'De Groene' (met vertaling);
- de advocaat van de familie in Marokko (met vertaling);
- parlementslid Arbein (?) van de Sociaaldemocratische Krachten (met vertaling);
- een zakenman uit Tanger en een vrachtwagenchauffeur [die anoniem willen blijven] die getuige waren (nagespeeld);
- GroenLinks-Kamerlid Rabbae, die zelf ooit uit Marokko vluchtte;
- hoofd R.P. van der Waals van de afdeling Consulaire Zaken van de Nederlandse ambassade in Rabat (nagespeeld);
- woordvoerder Brigitte Tazelaar (?) van het ministerie van Buitenlandse Zaken (nagespeeld).
De programmamaakster woont een herdenkingsdienst bij in Leiden in november 1996; de programmamaker brengt een bezoek aan het huis van de vader van Mohammed in een buitenwijk van Tanger. Ook wordt er voorgelezen uit het autopsierapport dat door een onafhankelijke instantie werd verricht en uit het jaarboek 1997 van Amnesty International.

Europol mag voorlopig nog geen politie-informatie gaan uitwisselen met landen waar de politie verdachten martelt. De Tweede Kamer stak daar afgelopen woensdag op het allerlaatste nippertje een stokje voor. Het betreft Zuidamerikaanse landen, zoals Bolivia, Colombia en Peru, en ook Marokko. De martelpraktijken van de Marokkaanse politie spelen een belangrijke rol in de zaak van de Marokkaanse Nederlander Mohammed El Fidaoui uit Leiden. In oktober 1996 kwam hij om het leven in een politiecel in de Marokkaanse havenstad Tanger. Argos reconstrueerde in april 1998 de omstandigheden waaronder El Fidaoui om het leven kwam. Inmiddels zijn vier Marokkaanse politie-agenten opgepakt. Ze worden verantwoordelijk gehouden voor zijn dood. Op dit moment loopt in Marokko een rechtszaak tegen de vier. Argos opnieuw over 'dood in Marokko'.