Alle officieren en onder-officieren van de geheime dienst KhAD/WAD in Afghanistan ten tijde van het communistisch bewind van 1978 tot 1992 zijn oorlogsmisdadigers en hebben zelf deel genomen aan martelingen. Dat staat te lezen in een ambtsbericht van het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken uit 2000. Er was in die jaren een schrikbewind in Afghanistan en natuurlijk wil Nederland geen vrijplaats zijn voor oorlogsmisdadigers.
Al jaren is er veel kritiek op dat ambtsbericht en het heeft nog steeds grote consequenties voor honderden Afghaanse mannen en hun families in Nederland. Zo’n man moet eigenlijk weg maar kan niet terug naar Afghanistan. De rest van het gezin mag blijven en is vaak zelfs Nederlander geworden.
In het Nederlands Juristen Blad verschijnt vrijdag een artikel over dit ambtsbericht over Afghanistan uit 2000. Joost Brouwer en vreemdelingenadvocaat Pieter Bogaers zochten voor het eerst uit wat de bronnen zijn van het ambtsbericht. En komen tot opzienbarende conclusies. Bram van Ojik (Tweede kamerlid GroenLinks) reageert live op hun bevindingen.
Het onderzoek van Pieter Bogaers en Joost Brouwer is in zijn geheel terug te lezen op de site van het Nederlands Juristenblad. Ook maakten ze voor het Nederlands Juristenblad ook een vlog over hun bevindingen. Voor wat extra achtergrondinformatie is die hier te bekijken.
Naar aanleiding van dit artikel heeft Bram van Ojik (GroenLinks) kamervragen gesteld. Deze vragen en de antwoorden hierop zijn hier te vinden.
Ook recente ambtsberichten van Buitenlandse Zaken zijn onderhevig aan kritiek. Bijvoorbeeld het ambtsbericht over Eritrea uit 2017. Dat zou positiever zijn over het regime aldaar dan voorheen, en die positieve passages lijken voornamelijk gebaseerd te zijn op anonieme bronnen. Snijdt die kritiek hout en wat zijn de consequenties voor de in Nederland aanwezige Eritreeers? Hoogleraar Mirjam van Reisen publiceert regelmatig over Eritrea en geeft commentaar.