Amadi woont al sinds 2011 in het uitzetcentrum in Ter Apel. Gedwongen terugkeer was in zijn geval niet mogelijk, omdat Irak alleen mensen toelaat die vrijwillig terugkeren. Mensen die gedwongen zijn uitgezet, worden weer op het vliegtuig naar Nederland gezet. Vrijwillige terugkeer was voor Amadi ook geen optie vanwege het hoge risico op eerwraak.
In Ter Apel was Amadi vaak mikpunt van spot van andere bewoners omdat hij in een rolstoel zat met een dwarslaesie. De Dienst Terugkeer en Vertrek dreigde regelmatig hem op straat te zetten als hij niet mee zou werken aan vrijwillige terugkeer.
Na de publiciteit in Argos bemoeiden de plaatselijke en de landelijke politiek zich met de zaak, wat op 26 april resulteerde in een verblijfsvergunning wegens schrijnende omstandigheden. “Ik ben super blij”, laat Amadi weten. Hij is van plan om in Twente te gaan wonen omdat hij daar mensen kent.