Wat zou jij doen, als je Shell-aandelen had?

Petrol Dollars for a Different Engine is een intiem ‘coming of age-verhaal’ van Eline Hesse en filmmaker Robin Vogel over de creatieve en activistische Eline en haar vader John, een gepensioneerde Shell-manager. 

Wanneer Eline een zogenaamde 'effectenportefeuille' ontvangt van haar vader met aandelen in Shell en McDonalds, geeft ze zichzelf de taak om haar aandelen zo duurzaam mogelijk te investeren.

Eline snakt naar erkenning van haar vader en duikt voor haar missie in de financiële wereld. Ze probeert haar eigen duurzame standaard te vinden, maar raakt bij tijd en wijle de weg kwijt, door persoonlijke obstakels en onhaalbare idealen.

Kan Eline haar idealen aan haar kapitaal koppelen, en daarmee haar vaders goedkeuring krijgen?

‘Ik wilde deze film maken, omdat ik inzag dat dit het coming of age-verhaal van Eline zou worden, waarin zij een eigen identiteit zou ontwikkelen en los zou komen van haar vader. Dat leek mij een dramaturgisch interessant uitgangspunt.

De duurzaamheids-opdracht die zij zichzelf gegeven heeft, maakt het verhaal tot een universele zoektocht van een generatie die van alles wil, van alles vindt, maar nog te weinig kan doen om het tij te keren. Ook voor mij als maker zeer herkenbaar. Kun je als individu het verschil maken? En wat ben je bereid om daarvoor op te geven? Vragen die ons allemaal aangaan.’

‘Ik wilde mezelf uitdagen: is het daadwerkelijk mogelijk om mijn idealen aan mijn kapitaal te verbinden? Ik was erg nieuwsgierig naar de financiële wereld, en wilde die ‘mindset’ begrijpen.

Gaandeweg realiseerde ik me dat het om veel meer ging: volwassen worden, eigen keuzes maken, en ook een weg vinden in een wereld die systemisch niet duurzaam is ingesteld. Ik zat ook met de vraag: wil ik onderdeel zijn van dit systeem? Mijn conclusie daarop is dat het belangrijk is om juist van binnen het systeem zelf kritische vragen te stellen en actie te ondernemen.

Het is natuurlijk ook een heel persoonlijk verhaal, maar ik hoop andere mensen ook te inspireren om zelf ook kritisch na te denken over hun waarden en investeringen. We hebben elkaar nodig.

Ik had overigens niet verwacht dat ik zo erg met mezelf geconfronteerd zou worden. Ook realiseerde ik me dat het tijd werd om nu eens echt mijn eigen keuzes te maken. Dat vond ik best lastig: mijn vader heeft een bepaald waardesysteem, en heeft dat ook onbewust aan mij doorgegeven. Terwijl ik als perfectionist een perfecte oplossing wilde vinden, wat natuurlijk totaal onrealistisch was.

Uiteindelijk heeft deze reis de band met mijn vader nog sterker gemaakt. En is hij ook gaan nadenken over duurzaam beleggen met zíjn portfolio.’