Frank Le Wita: regie, scenario en productie.
Er zijn 6 films gevonden.

Diplomatie

2014 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 2014. Oorlogsfilm van Volker Schlöndorff. Met o.a. Niels Arestrup, André Dussollier, Burghart Klaußner en Robert Stadlober.

Feit: in 1944, met de hete adem van de geallieerden in de nek, geeft Hitler zijn generaal Dietrich von Choltitz opdracht Parijs met de grond gelijk te maken. Fictie: de Zweedse diplomaat Raoul Nordling tracht Von Choltitz tijdens een geheime ontmoeting over te halen de opdracht te weigeren. Dit laatste scenario wordt verbeeld in deze toneelverfilming van oudgediende Schlöndorff (Die Blechtrommel). Echt spannend wil de confrontatie niet worden, maar als psychologisch schaakspel blijft Diplomatie - vooral dankzij topacteurs Arestrup (Von Choltitz) en Dussolier (Nordling) - van begin tot eind boeien.

L'autre Dumas

2010 | Historische film, Drama

Frankrijk 2010. Historische film van Safy Nebbou. Met o.a. Gérard Depardieu, Benoît Poelvoorde, Mélanie Thierry en Dominique Blanc.

Poelvoorde, die al in Entre ses mains en Coco avant Chanel bewees, over een aanzienlijk dramaregister te beschikken, speelt Auguste Maquet, de belangrijkste nègre (ghost writer) van romancier Alexandre Dumas père (1802-1870). In prerevolutionair Parijs anno 1848 geeft Maquet zich uit voor zijn patron om Dumas-bewonderaarster Charlotte (Thierry) te verleiden. Conflict blijft niet uit. Voor deze ambachtelijke kostuumproductie bewerkte literatuurkenner Gilles Taurand het theaterstuk Signé Dumas. Pikant: Dumas was mulat en zijn vertolker Depardieu is blank, hetgeen de makers virulente kritiek uit Afrikaanse hoek opleverde.

Le promeneur du Champ de Mars

2005 | Biografie, Drama

Frankrijk 2005. Biografie van Robert Guédiguian. Met o.a. Michel Bouquet, Jalil Lespert, Philippe Fretun en Anne Cantineau.

Regisseur Guédiguian, maker van sociaal-realistische arbeidersmilieukronieken die in Marseille spelen, verandert alleen ogenschijnlijk van register voor dit gedramatiseerde portret van de oude en zieke Franse president François Mitterrand. Een socialist van de oude generatie geportretteerd door een socialist van de nieuwe, veel kritische noten levert dat niet op, hoogstens wat onfortuinlijke beleidsmissers. Reddende engel in dit wel erg linksdraaiende project is veteraan-acteur Michel Bouquet, die de hoogmoedige staatsman in zijn nadagen treffend gestalte geeft en een César oogstte. Naar het boek Le dernier Mitterrand van Georges-Marc Benamou, weer gebaseerd op conversaties met Mitterrand en na diens dood gepubliceerd.

Charmant garçon

2001 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 2001. Romantiek van Patrick Chesnais. Met o.a. Patrick Chesnais, Alexandra Vandernoot, Jean-François Balmer, Bernard Crombey en Samuel Labarthe.

Regisseur Guédiguian, maker van sociaal-realistische arbeidersmilieukronieken die in Marseille spelen, verandert alleen ogenschijnlijk van register voor dit gedramatiseerde portret van de oude en zieke Franse president François Mitterrand. Een socialist van de oude generatie geportretteerd door een socialist van de nieuwe, veel kritische noten levert dat niet op, hoogstens wat onfortuinlijke beleidsmissers. Reddende engel in dit wel erg linksdraaiende project is veteraan-acteur Michel Bouquet, die de hoogmoedige staatsman in zijn nadagen treffend gestalte geeft en een César oogstte. Naar het boek Le dernier Mitterrand van Georges-Marc Benamou, weer gebaseerd op conversaties met Mitterrand en na diens dood gepubliceerd.

Une minute de silence

1998 | Drama

Duitsland​/​​België​/​​Frankrijk 1998. Drama van Florent-Emilio Siri. Met o.a. Benoît Magimel, Bruno Putzulu, Rüdiger Vogler, Jean-Yves Chatelais en Alexander May.

In december 1995 besluit de directie van de laatste kolenmijn in Frankrijk de kerstgratificatie niet uit te betalen, waarop de vakbonden moord en brand schreeuwen en een staking uitroepen. Het verhaal concentreert zich dan op Marek (Magimel) en Mimmo (Putzulu), twee kompels, die tot de tweede generatie behoren; hun ouders waren oorspronkelijk afkomstig uit respectievelijk Polen en Italie. Tot die tijd hadden ze er onbezorgd op los geleefd. Ze verdeelden hun tijd tussen werken, slapen, eten, zuipen en naar de hoeren gaan. De Poolse Marek sluit zich onmiddellijk aan bij de stakers, maar de Italiaanse Mimmo weet dat het om een achterhoedegevecht gaat en dat een sluiting onvermijdelijk is. Hij maakt van de gelegenheid gebruik om van beroep te verwisselen. Hij raakt desondanks van de regen in de drup, omdat hij zich laat verlokken door de ongure Jager (Vogler), een Duitser die hem vele marken voorspiegelt en hem betrekt in mensensmokkel annex blanke slavinnenhandel. Mimmo trekt echter niet aan de touwtjes... Deze film met een politieke inslag is heel goed gemaakt en wordt zeer geëngageerd gespeeld, maar het thema is uit de tijd. Regisseur Siri die samen met Yves Ulmann het scenario schreef, kent het onderwerp uit den treure en draaide daarover eerder de documentaire La Mort Douce in 1992.

Dernier été

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Robert Guédiguian en Frank Le Wita. Met o.a. Gérard Meylan, Ariane Ascaride, Jean-Pierre Moreno, Djamal Bouanane en Malek Hamzaoui.

Speelfildebuut van Gu[KA1]ediguian en Le Wita in een film over jongeren in een wijk van Marseille. Ze ontdekken de sociale verandering: fabrieken worden gesloten en hun toekomst is onzeker. Wat hen overblijft zijn kleine baantjes, kleine misdaad tot een van de hoofdfiguren verliefd wordt (en volwassen). Gefilmd met humor, zonder banaal te worden en van een bijna documentair karakter. Een film die meer dan tien jaar na dato nog actueler is dan ooit te voren. Het scenario is van beide regisseurs en Gilbert Azevedo stond achter de camera.