De eerste onderzoekscasus ging over een kleiner beschermd natuurgebied. Het gebied is beschermd omdat het dient als waterbassin voor de olieraffinaderij van Balikpapan, de op een na grootste van Indonesië. In het gebied is een kleiner gebied dat is aangemerkt als "community foresting area", waarin lokale boeren onder strikte voorwaarden een deel van het bos kunnen gebruiken voor landbouw, zonder daarbij de bomen te kappen.
Satellietbeelden lieten zien dat de het landgebruik in de afgelopen maanden behoorlijk was veranderd. Het probleem met (gratis beschikbare) satellietbeelden is dat de resolutie niet verder gaat dan pixels van 30 bij 30 meter, dat de foto's vaak onbruikbaar zijn door bewolking en dat ze slechts per twee weken ververst worden.
Bekijk hier een aantal voorbeelden van de foto's die daar door de drone gemaakt zijn. Ze laten een gedetailleerd beeld zien van het gebied waarin overduidelijk een groot aantal bomen zijn gekapt. In een vlucht worden honderden van deze foto's verzameld en en met software tot een grote fotokaart gemaakt van ongeveer 500 hectare. Deze fotokaart kan worden "geo-referenced": de exacte lokatie in de fysieke ruimte kan worden bepaald aan de hand van de meetgegevens.
Hierna kunnen de officiële grenzen op de kaart geprojecteerd worden. Hierdoor wordt het duidelijk onder wiens verantwoordelijkheid de bomen zijn gekapt. In de meeste landen zou hiermee de kous af zijn en zouden politie, leger of parkwachten in kunnen grijpen, in Indonesië is dit een stuk lastiger door hardnekkige corruptie.
Timmermans: “Zowel de overheid, de lokale autoriteiten maar ook het management van het natuurpark zelf zijn allemaal corrupt. De boeren zelf zijn, als ik de beelden laat zien, verontwaardigd. Maar zij zijn ook afhankelijk van de lokale leiders van de gemeenschap en die spelen helaas een slechte rol in de ontbossing. Er wordt in het midden van het bos gekapt, niet aan de rand. Met satelliet werd dit slecht of laat ontdekt. Nu is er de informatie via de drone, die werkt als een soort onafhankelijke derde partij. De boeren hoeven niet meer tegen hun leiders in te gaan. Er ligt neutraal fotobewijs dat er is gekapt, of dat er wordt doorgegaan met kappen.”
En wat gebeurt er vervolgens met deze data? “De informatie kunnen wij via de formele route gebruiken, door ermee naar het management van de natuurparken te gaan, of we kiezen voor media-aandacht. In Kalimantan zijn we naar het management gegaan. Nu nog de politieke wil om wat aan het probleem te doen…”